کشت و پرورش مروارید با روش مصنوعی

آشنایی با روش های پرورش مروارید روش مصنوعی

مروارید های پرورشی و پرورش مروارید در صنعت جواهر سازی جایگاه خاصی دارند و استقبال خریداران و قیمت مناسب آن نسبت به مروارید های طبیعی باعث تولید مصنوعی آن به مقدار زیاد شده است. امروزه پرورش مروارید های تولید شده به روش پرورشی درصد بالایی از کل تجارت مروارید را تشکیل می دهند. در این مقاله شما را با کشت و پرورش مروارید با روش مصنوعی آشنا می کنیم.

مروارید چیست؟

مروارید محصول برخی از گونه های صدف است که به طور رسمی نرم تنان دو کفه ای نامیده می شوند. مروارید زمانی ایجاد می شود که مواد تحریک کننده در بافت نرم پوسته صدف قرار بگیرند و برای محافظت از خود، صدف پوششی برای محرک ایجاد می کند. این پوشش که nacre نامیده می شود، در لایه های نازک متعددی ایجاد شده و یک پوشش رنگین کمانی بر روی محرک ایجاد می کندمحصول به دست آماده یک مروارید است.

کشت و پرورش مروارید با روش مصنوعی

برای پرورش مروارید، قبل از هر چیز، انتخاب مکان پرورشی مناسب از اهمیت بسیاری برخوردار است. ارزیابی دقیق زیستگاه صدف درخصوص ارگانیسم‌ ها، جریانات دریایی، مواد مغذی، رسوب و گل و لای به منظور دستیابی به سطح عالی رشد و تولید مروارید پرورشی با کیفیت بالا از اهمیت بالایی برخوردار است. مناسب ترین خلیج ها آنها هستند که در پناه قرار دارند و از جریان های دریای متلاطم درامان هستند و از سازه‌ های پرورش صدف مروارید ساز و قفس‌ها محافظت می‌کنند. پرورش مروارید و تشکیل مروارید در نرم تن صدفی بستگی مستقیم به نسوج وارد شده دارد و خود هسته خارجی اهمیتی در این مورد ندارد. از زمان هسته گذاری تا تولید مروارید ۱۸ تا ۲۴ ماه طول می كشد. چند درصد از صدف ها بعد از هسته گذاری می میرند و چند درصد از آنها هسته را پس می زنند.
آیا تا به حال شما تجربه کشت و پرورش مروارید را داشته اید؟ حتما نظرتون در انتهای صفحه برامون بنویسید.

مراحل پرورش مروارید مصنوعی

1. محرک

“محرک” با عمل جراحی در صدف کاشته می شود و هسته مروارید از پوسته صدف ساخته شده است. از ده گونه صدف مختلف، از جمله صدف “American pigtoe mussel” و صدف “washboard mussel” استفاده می شود زیرا ضخامت پوسته آنها به اندازه یک اینچ در نزدیکی لولا است. در مروارید پرورشی، این هسته بخش عمده مروارید است، زیرا پوشش مروارید نسبتاً نازک است.

2. بچه صدف

بچه صدف به نام اسپات “spat”، در صدف کشی متولد می شوند و در مزارع مروارید در مخازن رشد می کنند. آنها پس از 60 روزگی در سبد های آب های اقیانوس “maricultured” بالغ می شوند و پس از گذراندن سه سال در آب، قوی تر می شوند، به قدری بزرگ هستند که در برابر برداشتن و کاشت مقاومت می کنند. برای کاشت هسته، صدف های برداشت شده را در “اتاق عمل” مزرعه مروارید گرفته و روی قفسه ها کنار هم نگه می دارند. هنگامی که هر یک از جمعیت صدف ها حذف می شوند، پوسته آن کمی باز می شود برشی در بدن صدف ایجاد می شود و هسته به همراه برش کوچکی از گوشته صدف دیگر که برای این فرآیند قربانی می شود، وارد می شود. درج گوشته تولید پوسته را تحریک می کند که توسط گوشته حیوان میزبان دفع می شود. سپس صدف ها را با چسباندن آنها به حلقه های پلاستیکی یا قرار دادن آنها در سبد های صدف معلق به قایق و به آب بازگردانده می شوند.

3. تشکیل

در حالی که صدف ها در آب هستند، ظاهر مروارید با گذشت زمان شکل می گیرد و با دمای آب و سایر شرایط در نوسان است. در اطراف هسته و در زیر ناکر، یک لایه متخلخل به نام کنچیولین شکل خاصی از کربنات کلسیم است. لایه ها از صفحات میکروسکوپی تشکیل شده اند که با برخورد وکشیدن به دندان ها ماده آراگونیت به صورت ناصاف و زبر است که این خود روشی برای شناسایی مروارید طبیعی از مصنوعی محسوب می شود.

4. برداشت

صدف ها مدتی بعد (بسته به قطر مورد نظر مروارید) در زمستان زمانی که آب سرد تولید “nacre” را کند می کند و همچنین بهترین رنگ، درخشندگی و جهت را ایجاد می کند، یعنی توانایی مروارید در بازتاب نور بالا می رود، برداشت می شود. زمان کشت به طور معمول از یک تا سه سال متغیر است و پیشرفت مروارید در داخل صدف را می توان با اشعه ایکس کنترل کرد. مروارید ها را در مزرعه مروارید با دقت از گوشت صدف جدا می کنند و صدف های مولد را می توان چندین بار برای تولید مروارید های بزرگتر مورد کشت قرار داد. مروارید های استخراج شده برای فروش پردازش می شوند. به طور معمول، نمونه های بهتر مروارید به صورت عمده در حراجی هایی که توسط دولت ها برگزار می شود، به فروش می رسند. از این مزایده ها، مروارید ها به فروشندگان و سپس جواهرسازان منتقل می شوند. مزرعه مروارید همچنین ممکن است مروارید های خود را برای فروش سوراخ و ریسمان کند. اتصالات جواهرات معمولاً در کارخانه دیگری اضافه می شوند.

مروارید پرورشی آینده ای دارد که هم مانند خود مروارید رنگین کمانی است و هم مبهم. نگرانی های زیست محیطی آینده مروارید پرورشی را به خطر می اندازد. صدف های مروارید ساز تنها محدوده محدودی از اقیانوس یا محیط های آب شیرین را تحمل می کنند و با آلودگی محیط ها تعداد آن ها کاهش یافته است.