یکی از رایج ترین مزایایی که در مورد جواهرات کهربا بخصوص گردنبند کهربا ادعا می کنید این است که درد را کاهش می دهد، به ویژه در دندان درآوردن نوزادان و حتی در بزرگسالان مؤثر است.
گردنبند کهربا از طریق تأثیری که توسط اسید سوکسینیک ایجاد می کند، که یک ترکیب منحصر به فرد و یک ماده ضد التهاب طبیعی است، که در داخل کهربای واقعی است و درد را کاهش می دهد.
هنگامی که گردنبند کهربا با پوشیدن در تماس با بدن، کمی گرم می شود، مقدار کمی روغن ترشح می کند. این روغن حاوی اسید سوکسینیک است که توسط پوست جذب بدن می شود.
کهربای مصنوعی یا تقلبی شامل پلاستیک یا برخی رزین های مدرن است. با این حال روش شناسایی آن آسان است، سختی آن معمولاً بیشتر و از سایر رزین ها سخت تر است و وزن مخصوص کم آن (کهربا می تواند روی آب نمک شناور باشد) می تواند آن را از پلاستیک و شیشه متمایز کند.
گردنبند کهربا (AMBER)
رزین فسیل شده با قدمت چندین میلیون ساله
قدمت کهربا آنگونه است که می توان در وصف محبوبیت آن سخنها گفت. هومر درخشش کهربا را ستایش کرد. مصریان آن را برای زندگی پس از مرگ در مقبره ها دفن کردند.
دانشمندان امروزی کهربا را یک پنجره سه بعدی به اکوسیستم های ما قبل تاریخ از طریق تعداد بیشماری از حیوانات و گیاهان موجود در آن می دانند.کهربا یک گوهر ارگانیک است.
گوهرهای ارگانیک محصولات موجودات زنده و فرآیندهای بیولوژیکی هستند. کهربا ده ها میلیون سال پیش، هنگامی که شیره درختان باستانی سخت و فسیل شدند، شکل گرفت.
دانشمندان و جویندگان، کهربا را گنجی مي خوانند كه حاوي قطعات حيواني يا گياهي معلق است. این تکه های موجوداتی که در گذشته زندگی می کردند، در کهربا سخت گیر افتادند و یک کپسول زمانی جذاب ایجاد کردند.
برخی مشخصه های فیزیکی کهربا به این ترتیب بیان می شود:
رنگ آن از زرد کهربایی تا نارنجی است. درخشش صمغی دارد. شفافیت: شفاف تا نیمه شفاف است. سیستم کریستالی مشخصی ندارد زیرا کهربا، آمورف است (به این معنی که ساختار منظمی ندارد).
کهربا در شیل ها یا ماسه سنگ ها در سواحل یافت می شود. سختی 2 تا 2.5 دارد. وزن مخصوص تقریباً 1.09-1.05 است (بسیار سبک است و می تواند در آب شور شناور باشد). کهربا قابل سوختن است، خاصیت فلورسنت در برابر اشعه ماوراء بنفش دارد و بسیار سخت تر از رزین های امروزی است و به راحتی خرد نمی شود.
بهترین شاخص های کهربا:
- رنگ
- تراکم
- مقاومت
- نرمی
- و حشرات محبوس در آن هستند.
یک گردنبند کهربا می تواند کلکسیونی از طیفهای رنگی آن و انواع حشرات یا گیاهان ماقبل تاریخ را محفوظ در خود داشته باشد.
وزن مخصوص کهربا کمی بیشتر از 1 است و در آب شور شناور است. بنابراین کهربا در کانسارهای رودخانه متمرکز می شود و از محل اصلی فاصله می گیرد. درختان و رزین ممکن است به رسوبات ساکن آب که ته یک تالاب یا دلتا در حاشیه دریا تشکیل شده است منتقل شده و رسوب کنند.
چوب و رزین در زیر رسوبات دفن می شوند و در حالی که رزین به کهربا تبدیل می شود، چوب نیز تغییر شکل می دهد. رسوبات مرطوب از خاک رس و ماسه، رزین را به خوبی حفظ می کند زیرا فاقد اکسیژن است.
بنابراین، با توجه به فراوانی درختان تولید کننده رزین و شرایط مناسب دفن، کهربا در رس رسوبی، شیل و ماسه سنگ های مرتبط با لایه های لیگنیت، زغال سنگ قهوه ای چوبی به خوبی حفظ می شود.
سواحل بالتیک هم مرز با آلمان، لهستان و روسیه هنوز منبع مهم کهربا است و گردنبندهای زیبایی همراه با دیگر زیورآلات کهربا در آنجا ساخته و بفروش می رسند.
کهربا در اصل از چه ساخته شده است؟
کهربا، رزین فسیل شده جنگلهای باستان است. کهربا از شیره درخت تولید نمی شود بلکه از رزین گیاهی تولید می شود.
این رزین معطر می تواند از درختان تراوش کرده و بصورت قطرات چکه کند و همچنین شکاف های داخلی درخت را پر کرده و بقایایی مانند بذر، برگ، پر و حشرات را به دام بیندازد. این رزین از طریق پلیمریزاسیون طبیعی ترکیبات آلی، دفن و فسیل می شود.
نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که کهربا یک رزین فسیل شده است و نه شیره درخت. شیره درخت مایعی است که از طریق سیستم عروقی گیاه به گردش در می آید، در حالی که رزین ماده آلی نیمه جامد آمورفی است که از طریق سلولهای اپیتلیال گیاه در کانال ها ترشح می شود.
رزینهای گیاهان زمینی، مخلوطهای پیچیده ای از ترکیبات خاصی هستند که ساختاری مبتنی بر واحدهای ایزوپرین C5H8 متصل دارند. بخشهای ترپنوئید فرار در رزینها در شرایط طبیعی جنگل تبخیر شده و پراکنده می شوند، در صورتی که بخشهای غیر فرار ترپنوئید در صورت پایداری کافی برای مقاومت در برابر تخریب و شرایط رسوبی، فسیل می شوند.
رزین فسیلی در رسوبات و خاک ترکیب می شود، و طی میلیون ها سال در سنگهایی مانند شیل و ماسه سنگ یافت می شود.
بنابراین، کهربا در نتیجه عمل فسیل شدن رزینی تشکیل می شود که میلیونها سال به طول می انجامد و شامل اکسیداسیون و پلیمریزاسیون تدریجی ترکیبات آلی اصلی و هیدروکربنهای اکسیژنه است.
اگرچه یک فاصله زمانی مشخص برای این فرآیند مشخص نشده است، اکثر کهرباها در سنگهای رسوبی کرتاسه یافت شده و تقریباً 90-30 میلیون سال قدمت دارند. یک ماده مرتبط با کهربا، کوپال copal نام دارد، کوپال رزین درخت فسیل شده است، اما بسیار جوانتر از کهربا است و کمتر از یک میلیون سال عمر دارد.
گردنبند یا مهره های کهربای اصل در برخی فروشگاه های سنگهای قیمتی به فروش می رسند و زیورآلات ساخته شده با این ماده آلی بسیار ارزشمند هستند.
اگرچه در مورد دلیل تولید رزین نظرات متضادی وجود دارد، اما در حقیقیت این فرآیند نوعی مکانیسم محافظت گیاه است. این رزین ممکن است برای محافظت از درخت در برابر بیماری ها و آسیب های ناشی از حشرات و قارچ ها تولید شود.
رزین ممکن است برای التیام زخمی در گیاه، مانند شاخه شکسته تراوش شود و جالب است بدانید که رزینها دارای بو یا طعم و مزه ای هستند که هم حشرات را جذب و هم دفع می کنند. در درختان بالغ، رزین به دلیل تنش حاصل از رشد سریع، ممکن است به راحتی از شکافهای عمودی پوست خارج شود.
هیچ درختی مسئول تبدیل رزین به کهربا نیست. میل ترکیبی گیاهان بر اساس بررسی بقایای مانده از آنها و از طریق مطالعات شیمیایی رزین بررسی شده و به نظر می رسد این میل ترکیبی رزین و تشکیل کهربا در گیاه ژلینیت، آمبر کانزاس، از خانواده Araucariaceae بوده باشد، که یک درخت آمبر اولیه مزوزوئیک محسوب می شود.
اگرچه این درخت امروزه در نیمکره شمالی وجود ندارد، اما شباهت زیادی به Agathis australis یا کاج بزرگ Kauri دارد که امروزه در نیوزیلند پیدا شده است.
در بیشتر دوره های زمین شناسی مزوزوئیک، ژیمناپرمها بر پوشش گیاهی زمین تسلط داشتند. سوزنی برگ ها موفق ترین ژیمناپرم امروزی هستند و برخی از گیاهان زمین که بوجود آورنده کهربا بودند احتمالاً از خانواده Pinales، از درختان مخروطی بوده است: کاجها، Cupressaceae (سرو ، درخت ارس) و Podocarpaceae.
مطالعات انجام شده، بر روی بقایای گیاهان مخلوط شده در کهربا، به این نتیجه رسید که اعضای خانواده Pinaceae، منبع کهربای بالتیک هستند.
به طور خاص در این مطالعه و بررسی، درخت کهربا به عنوان Pinites succinifer تعیین شد. محققان بدون در نظر گرفتن شواهد گیاهشناسی و تمرکز بر شواهد شیمیایی، منابعی غیر از Pinaceae را برای کهربای بالتیک از جمله Araucariaceae ، Cupressaceae و Taxodiaceae پیشنهاد کرده اند.
کهربا را گاهی اوقات “طلای شمال” می نامند. جلای گرم آن در مهره ها، کنده کاری ها، آویزها و زیورآلات و همچنین وسایل تزئینی مانند فنجان، کاسه، صندوق های دست ساز و دسته های چتر دیده می شود.
برای جواهرات گردنبند کهربا، کهربا به صورت “دانه های” گرد کوچک شکل می گیرد که می تواند روی گردنبندها، دستبندها یا مچ پا بند شود. منابع و انواع مختلف کهربا وجود دارد و نوع استفاده شده در جواهرات کهربا بسته به منبع، بسیار متفاوت خواهد بود.
کهربای بالتیک یکی از متداول ترین منابع برای جواهرات کهربا است، زیرا تخمین زده می شود که حداقل 90٪ از کهربای امروز،کهربای بالتیک باشد. کهربای بالتیک، کهربا از درختان منطقه دریای بالتیک از جمله نروژ، سوئد، لهستان، دانمارک، آلمان، استونی و لیتوانی است.
